 Сезган бўлсангиз, сўнгги вақтларда бизнинг юртимизда ҳам биотокли (кафтидаги ҳарорат билан даволовчи) табиблар анчагина кўпайиб қолди. Ҳали Тошкентда, ҳали Фарғонада, ҳали Андижонда, ҳали Наманганда бундай табибларнинг янгилари "пайдо” бўлаётганини эшитавериб, қулоғингиз ҳам ўрганиб қолган бўлса керак. Бу - албатта яхши. "Хислатли” инсонларнинг мингтадан, миллиондан битта туғилиши сир эмас. Бироқ масаланинг иккинчи томони…
Ҳамма гап аслида мана шу, сиз кўриб турган ялтироқ танганинг иккинчи томонида. Табиблик номи билан юзлаб, минглаб беморларга савоб учун шифо улашиб келаётган инсонлар қанча бўлса, бу номни пул топиш манбаига айлантириб олган "табиб”лар ҳам, афсуски, йўқ эмас. Халқимизга хос бўлган хусусият - соддалик, ишонувчанлик каби "фазилат”лар эса, кўпинча алданиб қолишимизга, чув тушиб индамай кетаверишимизга сабаб бўлади. Хўш, нима учун шундай? Нега бир йилда ақалли бир марта шифокор ҳузурига боришга, ўзимизни бир қур назоратдан ўтказиб олишга ҳафсала қилмаймиз-у, "қайсидир вилоятнинг қайсидир туманида фалон табиб бунча одамни даволабди”, яна бир табиб "қўлидаги "ток” билан ўликни тирилтирармиш” деган гапларни эшитиб қолсак, оёғимизни қўлимизга олиб чопамиз? Нега дорихонадан атиги ўн минг сўмга дори сотиб олиш керак бўлса кўзимиз қиймайди-ю, табибнинг битта "қараб қўйиш”и учун уч-тўрт баравар миқдоридаги маблағни бир тукимиз қилт этмай тутқазиб юборамиз?
Мана бу юртдошларимизнинг сўзларига қулоқ тутсангиз, юқоридаги фикрларимизда жон борлигига ишонарсиз балки: Н. Усмонова, уй бекаси: "Яқинда "Гепатит Б” касаллигига чалиниб, шифохонада даволаниб чиқдим. Докторлар уйда ичишим учун бир неча хил дориларни ёзиб беришди. Айни вақтда шароитим йўқлиги, қолаверса бор пулим ҳам шу вақтгача кетган дори-дармонларга сарфлаб юборилгани учун шифокор ёзиб берган қимматроқ дориларни кўзим қиймади. Қўшни аёл эса қизи шу касалга чалингач бир табибга бориб, бир ой қатнаб буткул соғайиб кетганини айтиб қолди. У табибни ғойибона яхши танирдим. Чунки у ҳақидаги мақолалар бир неча йил олдин тез-тез матбуотда эълон қилинар, ҳатто бир нечта китоблари ҳам чиққанди. "Ҳар ҳолда дори-дармонга пул сарфлагандан кўра, шу инсонга борай” деб ихлос билан онамни олиб йўлга тушдим. Табибнинг ҳовлисида беморлар турнақатор тизилишиб навбат кутиб туришарди, ҳатто энг яхши шифокор ҳузурида ҳам бунча узун навбат бўлмаса керак. Навбатимиз келиб, ичкарига кирдим. Мени оқ халатли бир одам қарши олди (афтидан табибнинг админстратори). – Битта сеанс 25 000 сўм, бир ой қатнайсиз,- ҳе йўқ, бе йўқ айтилган гапдан гангиб қолаёздим. – Нима дедингиз? "Админстратор” пинагини бузмай давом этди: – Агар шошилинч бўлса 12 кун қатнайсиз, 50 000 сўмдан 600 минг сўм бўлади. – Ё тавба, бу не ҳол? Табиб ўзига нарх белгилаб олса? Ахир бу хусусий клиника эмас-ку? Кайфиятим тушиб, дарвозадан чиқиб кетар эканман, ўша, битта "нафас”и 50 000 сўм турадиган табиб билан тўқнашдим. – Йўл бўлсин, нега қайтиб кетяпсиз?- деди табиб бизга қараб. [ www.BePuL.NeT -Saytdan olindi.] – Узр, акажон, бизга тўғри келмади… – Нимаси тўғри келмади? Тўғриси, "пули қимматлик қилди” дейишга ғурурим йўл қўймади. Менинг ўрнимга онам жавоб бердилар: – Кечирасиз болам, шароитимиз сал оғирроқ эди-да, шунга… – Тушунмадим, нима, энди сенларга текин қилиб қўйишим керакми? – қўлини пахса қилиб, мазах қилаётгандек оҳангда гапираётган "табиб”га қараб туриб, бор ихлосим чил-чил синиб кетгандек бўлди. Унинг ўша оғиз кўпиртириб айтаётган "сеанс”и Худо томонидан унга беморларни даволаш учун берилган кафтларидаги қувват эканлигини, ўша "сеҳрланган” суви пул учун эмас, савоб учун инсонларнинг ҳаётини сақлаб қолиши кераклигини наҳот ўзи билмаса? Ахир у ҳеч қандай дори-дармон бермайди, шунчаки қўлидаги қувват билан даволайди, холос. Шундай экан бундай нарх қаердан келди? Турнақатор тизилишиб навбат кутаётган беморларга қарар эканман, бир одамдан 12 кунда 600 минг сўм ишлайдиган табибнинг бир ойлик даромадини тасаввур қилдим… Ҳисоблаб кўрсам, доктор ёзиб берган дорилар бу табибнинг "муолажа”сидан кўра анча арзонроқ тушар экан…”
Ш. Болбекова, уй бекаси: "Бир табиб аёл фарзанд кўра олмаётган эр-хотинларни муолажа қилиб уч ойда аёлни ҳомиладор қилаётганини эшитиб, турмуш ўртоғимни "биз ҳам борайлик” деб кўндирдим. Сабаби, икки йилдирки фарзанд кўра олмаётгандик. Олти ой қатнадик, ҳар бир муолажа учун кетган пулларни айтмай қўя қолай. Ажабки, ҳомиладорликдан дарак йўқ. Баҳонани қаранг, мен астойдил ихлос қилмаган эмишман! Шундан сўнг шифохонага ётдим ва бир ой давомида даволандим. Касалликнинг сабаблари буткул бошқа экан, яқинда она бўламан. Демоқчиманки, ҳақиқатан кучли, қўли енгил табиблар ҳам бўлиши мумкин, бироқ бир-иккита тиббиёт китобларини варақлаб ўзини табиб қилиб кўрсатиб, одамларни алдаб тирикчилик ўтказаётганлари ҳам йўқ эмас. Ундайлар асл табиблар номига ҳам доғ туширади, холос”.
Солиҳа Зиёева, ўқитувчи:
"Мен "ғалати қувватли” табибларга шубҳа билан қарардим. Бир воқеа бўлди-ю... Ўшанда онамнинг кўзларида эндигина катаракта пайдо бўла бошлаган, биз операция йўли билан уни бартараф қилмоқчи бўлдик. Аммо онам ўзлари шифокор бўлганликлари учун кўз жарроҳлигининг хавфли эканлигини билардилар, қўрқдилар чоғи, бунга унамадилар. Ўша вақтларда воҳалик бир табиб ҳақида гап тарқалган, уйимизда ҳам у одамга тегишли бир нечта китоблар турарди. Онам уйдагиларга шу одамга олиб боринглар, дедилар. Қанчалик қаршилик қилмай, акаларим олиб боришди. Ҳалиги табиб онамга 350 минг сўмга кичкинагина идишчада аллақандай суюқлик берибди ва кўзга томизиб туришларини айтибди. Шундан сўнг хорижга иш билан жўнаб кетдим. Уйга телефон қилиб, онамдан соғликларини сўраганимда, "анча яхшиман” деб мени алдаган эканлар. Қайтиб келганимда табиб берган дори ёмон таъсир қилганини опамдан эшитдим, онамнинг кўзларини ачиштириб, қизартириб юборган экан. Шундан сўнг дорини томизишга рухсат бермай қўйишибди. Яқинда онамнинг кўзини операция қилдирдик, ҳозир яхши, докторларнинг айтишича, бир оз кеч қолганимизда онамнинг кўзларини сақлаб қололмас эканмиз…”
Xамма гап ихлосда!
Агар инсон айнан шундан тузалиб кетишига қаттиқ ишониб, бир пиёла сув ичса ҳам даво топиб кетиши мумкин экан. Демак, ҳамма гап ихлосда. Доктор ёзиб берган дориларга "э, барибир фойда бермайди” деб ишончсизлик билан қараб, табибнинг эшигини ихлос ва ишонч билан қоққан беморларнинг оддийгина муолажалардан ҳам даво топиб кетишлари шундандир эҳтимол. Биргина мисол: бир вақтлар бизнинг юртимизда ҳам анчагина довруқ қозонган "экрандан туриб ҳам даволовчи” Кашпировский, Чумак каби табибларнинг "муолажа”ларидан "тузалиб” кетган юртдошларимиз озмунча эдими? Бироқ мантиқ билан ўйлаб қаралса, қандай қилиб шунча масофадан, яна экрандан туриб томоша қилаётган миллионлаб томошабинни даволаш мумкин? Яна ўша юқоридаги фикр: ҳамма гап ихлосда, ИХЛО-ОСДА!
Шоҳида Жумаева, тиббий руҳшунос:
Бетоб бўлиб қолганда ёки ҳаётида жиддий муаммоларга дуч келганда орамизда энг аввало шифокорга эмас, "табиб” ёки фолчига, экстрасенсга мурожаат этадиган инсонлар ҳам йўқ эмас. Қадимдан барча муаммолар ва касалликлар – шайтондан, ёвуз кучлардан келиб чиқади деб ҳисоблайдиган фолчилар ёки "табиблар”, асоссиз равишда уларга мурожаат этганларни "кинна” ёки "ёмон кўздан "тозалаш” билан овора бўладилар. Аслида пайдо бўлган муаммо ёки касаллик ҳеч қаерга йўқ бўлиб кетмайди, балки у вақтинчалик бартараф этилгандек бўлади, сўнгра яна каттароқ муаммо ёхуд ўта жиддий касаллик бўлиб қайтади. "Табиб”лар, фолчилардан ёрдам сўраб келган одамларнинг саломатликлари юзасидан ҳеч қанақа масъулият сезишмайди. "Табиб”дан ҳеч қандай наф кўрмагандан сўнг касаллик янада "илдиз отганда” шифокорга борадилар. Ҳозирги замон тиббиёти ривожланиб бораётган бир пайтда одамларда ўз саломатликларини тиклаш имконияти жуда кўп. Шундай одамлар борки, улар ҳам "табиб”га, ҳам фолчига, ҳам шифокорга мурожаат этиб кўради. Бундай одамлар доим иккиланишади, шубҳада қилишади, яъни "тузалиб кетармикинман?”, "шифо топармикинман?” деган саволлар уларни доимо қийнайди. Одамлар ўз касалликлари ёки муаммоларининг келиб чиқиши сабабларини ўзларидан эмас, асосан ташқи дунёдан излайдилар. Бу эса тўғри эмас. Аввало: ► Ҳар бир муаммонинг ечими ва ҳар қанақа касалликнинг давоси бор. ► Ўз саломатлигингиз учун фақат ўзингиз масъулсиз.
Юзига табиблик ниқобини тутиб, қўллари шифога кўтарилган, кўзлари эса беморларнинг чўнтагига қадалган айрим тоифадаги "ишбилармон” табиблар хусусида сўз юритар эканмиз, уларга шу гапларнигина раво кўрардик, холос: "Гарчи беморларнинг шифо топишлари учун сабабчи қилиб Худо сизни танлаган экан, ўзингизга берилган бу хислатни тирикчилик манбаи қилиб олишга ҳаққингиз йўқ. Зеро, табибнинг вазифаси - бой-у камбағалга бирдек муносабатда бўлиб муолажа қилиш ва савоб йўлида даволашдир, беморларнинг сўнгги чақасигача шилиб олиш эмас. Қўлингизда бўлган бу хислат, қувват (агарда у чиндан ҳам бўлса) сизга берилган синов ва омонат, агарда унинг яхшилик йўлида ҳизмат қилинмаса, қайтиб олиниши ҳам ҳеч гап эмаслигини унутманг, ҳурматли "ишбилармон” табиблар!”
Manba: www.SheJoT.CoM - Saytdan olindi!
|
